سرآغاز عاشقی

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام و یاد خداوند بزرگ و مهربان، خداوند آسمان ها و زمین، خداوند نور و شکوه، در تاریخ هجدهم آذر ماه سال هزار سیصد هشتاد و پنج این وبلاگ را به نیت آسمانی ترین بچه های این دیار می گشاییم

دیروز که روز جمعه بود، به همراه گروهی از بچه های "جمعیت امداد داتشجویی امام علی (ع)" برای اولین بار به "مرکز معلولين ذهنی و جسمی بچه های آسمان" رفتیم. جایی در میان کوهها و تپه های پوشیده از برف، جایی که پر شده است از بچه های آسمانی، جایی که در آن روزها و شب ها صداهای ناهنجار اما آسمانی بچه هایی به گوش می رسد که هم اندامهایشان خیلی با تو فرق دارد و هم ذهنهایشان، چهره هایی نورانی و دوست داشتنی، دست هایی سرد اما خواستنی و آغوش هایی که انتظار تک تک ما را می کشند

سعدی، کوروش، احسان، حامد، محمد، سعدی وده ها نام دیگر که با ماژیک آبی روی تخت ها نوشته شده بود. میان بچه ها چند تایی هم بودند که می توانستند اسمشان را بگویند یا اسمت را یاد می گرفتند، یکیشان از صبح تا شب - وقت هایی که شخصیت شادش بروز می کند- تک تک بچه های آسمان را می بوسد ودر آغوش می گیرد. دیروز هم دم در ایستاد و تک تکمان را بوسید و بغل کرد، ما را که بوسیدن را به این خوبی بلد نبودیم و آغوش هایمان به این گشودگی و گرما نبود

آری اینجا خانه "بچه های آسمان" است

ان شالله به حول و قوه الهی این وبلاگ بشود میعادگاه کسانی که دلشان می خواهد بچه های آسمان دستی به سرشان بکشند

به امید آسمانی شدن همه بچه های ایران